
Çekmeköy escort iç kısımlarında, eski bir gecekondunun içinde yaşayan 25 yaşındaki Elif, hayatla mücadele etmeyi çok küçük yaşta öğrenmişti. İstanbul’a çocuk yaşta ailesiyle göç etmiş, yoksulluğun ne olduğunu seks daha okul sıralarında anlamıştı. Lise ikinci sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldığında, eline hiç meslek geçmemişti. Annesi rahatsızdı, babası yıllar önce onları terk etmişti. Evin yükü Elif’in sırtındaydı.
İlk olarak bir tekstil atölyesinde işe başlamıştı ama sigortasız ve düşük ücretle çalışmak, geçim derdini çözmemişti. Ardından garsonluk, temizlik işleri… Geceleri yorgun argın eve döner, çoğu zaman evli esc yalnızlığıyla konuşurdu. Ama en zor kararını, 22 yaşında kaldığında vermişti. Borçlar, kira, ilaçlar… Bir arkadaşının önerisiyle gece hayatına girdi. “Sadece kısa süreliğine” diyerek başladığı bu hayat, artık onun rutini olmuştu.
Geceleri Çekmeköy escort tenha sokaklarında yürürken korku değil, alışkanlık vardı içinde. Herkesin yargıladığı ama kimsenin yardım etmediği bir kadın olmuştu. Gözleri, kimseyle fazla konuşmamayı öğrenmişti.
Ama bir gün, market dönüşü mahalledeki bir kültür merkezinin panosuna ilişti gözü:
“Kadınlar için meslek kursları. Ücretsiz eğitim ve psikolojik destek.”
İçinden bir ses “boşuna” dedi ama başka bir ses “bir bak” diyordu.
Ertesi gün, cesaretini topladı ve merkeze gitti. Kimse yargılamadı onu. Sadece adını sordular. “Elif,” dedi, yavaşça. İçeride otururken fark etti ki, yalnız olmadığını hissediyordu ilk kez.
Aylar geçti. Kuaförlük kursuna yazıldı. El becerileri iyiydi, insanlarla konuşmayı da özlemişti. Giderek daha özgüvenli biri oldu. Küçük bir kuaförde çırak olarak başladı, sonra tam zamanlı işe geçti.
Hayat hâlâ zor, Elif bunu biliyordu. Ama artık başka milf bir yol çizmişti kendine. Gece sokaklarında değil, sabah güneşinde yürüyordu. Geçmişini silmemişti ama geleceğini yazmaya başlamıştı.