Pendik escort dar sokakları, gecenin karanlığında sessizliğe bürünmüştü. 23 yaşındaki Aylin, eski püskü montunun yakasını kaldırmış, soğuk havaya karşı direniyordu. Her adımı, hayatının ağırlığını taşıyor gibiydi. Bu sokaklar onun için bir evden çok daha fazlasıydı; hayatta kalma mücadelesinin sahnesiydi.
Aylin, doğduğu Erzincan’ın küçük bir köyünden çok uzaklara, İstanbul’a gelmişti. Küçük yaşta babasını kaybetmiş, annesi ise hasta ve güçsüzdü. Eğitim hayatı erken sona ermiş, ailesine destek olmak için çalışmak zorunda kalmıştı. İstanbul’da ilk başlarda temizlik işlerinde çalıştı, ama kazandığı para kiralarını ve faturalarını karşılamaya yetmiyordu. Sokakta kaldığı zamanlar oldu, çaresizlik içinde umut arıyordu.
Bir gün, Pendik sahilinde tanıştığı bir kadın ona “gece çalışırsan daha çok kazanırsın” dedi. Aylin önce reddetti ama yaşamın zorlukları onu bu yola sürükledi. Artık geceleri Pendik escort ara sokaklarında başka bir kimlikte dolaşıyordu. Gündüzleri ise yorgun ve yalnız bir genç kadın olarak hayatını sürdürüyordu.
Her sabah, aynaya baktığında kendisini tanıyamıyordu. İçinde büyüyen utanç, yalnızlık ve korku, onu daha da içine çekiyordu. Ama bir gün Pendik Belediyesi’nin Kadın Dayanışma Merkezi’nin kapısını çaldı. Orada, kendisini yargılamayan, anlayışla dinleyen insanlarla karşılaştı. Psikolojik destek aldı, meslek kurslarına katıldı. Kuaförlük kursunda makas tutmayı öğrendi, yavaş yavaş kendine olan güvenini kazandı.
Aylar sonra, Pendik escort küçük bir kuaför salonunda işe başladı. Artık geceleri değil, gündüzleri çalışıyor, kazandığı para ile kendi hayatını kurmaya çalışıyordu. Her gün yeni umutlarla doluydu. Geçmişinin gölgesinden kurtulmak için verdiği mücadele, onu güçlü kılmıştı.
Bir yanıt yazın