Merve, 22 yaşında genç bir kadındı. Gündüzleri Üsküdar escort ara sokaklarında iz bırakmadan yürür, geceleri Salacak’ta sessizce otururdu. İnsanlar onun yanından geçerken göz göze gelmemeye dikkat ederdi. Kimi zaman bakıp kafalarını çevirirlerdi. Çünkü Merve, toplumun görmek istemediği yüzlerden biriydi — bir hayat kadını.
Ama kimse onun hikâyesini bilmiyordu.
Merve, Tokat’ın küçük bir köyünde doğmuştu. Annesi yıllarca hasta yatmış, babası alkolik olmuştu. Evde huzur, sokakta umut yoktu. 14 yaşında okuldan alındı. 16’sında evden kaçtı. “İstanbul’da iş bulurum,” dedi. Ama ne para vardı cebinde, ne de kalacak bir yer.
Haydarpaşa’da indiğinde her şey yeni ve korkutucuydu. Soğuk bir bankta sabahlamaya seks çalışırken, orta yaşlı bir kadın yaklaştı. “Kalacak yerin yoksa, benimle gel,” dedi. İlk gün ona çorba verdi, yatacak yer gösterdi. İkinci gün, “Biraz para kazanmak ister misin?” diye sordu. Merve’nin “hayır” deme şansı olmadı.
O günden sonra, geceleri başkalarının bakışları için sokaklara çıktı. Bazen dövüldü, bazen aç kaldı. Ama sabahları hâlâ Kız Kulesi’ne doğru yürürdü. Deniz kıyısına oturur, hiçbir şey söylemeden dalgaları izlerdi. Çünkü deniz, kim olduğunu sormazdı. Çünkü deniz, sadece dinlerdi.
Bir sabah, sahilde otururken milf yanına yaşlı bir kadın yaklaştı. “Kızım, çok yorgun görünüyorsun,” dedi. Merve gözlerini kaçırdı. Kadın çantasından küçük bir kart çıkardı. “Burası Üsküdar escort Kadın Dayanışma Merkezi. Gelmek istersen, biz hep buradayız,” deyip sessizce uzaklaştı.
O kartı günlerce cebinde taşıdı. Sonunda bir sabah kapılarını çaldı. Titreyerek, “Konuşmak istiyorum,” dedi. İçeri alındı, sıcak bir çay uzatıldı. Kimse onu yargılamadı. Anlatmasına izin verildi. Ağladı, sustu, yeniden başladı.
Aylar geçti. Merve, psikolojik destek aldı. Belediyenin pastacılık kursuna yazıldı. Kursu eskort başarıyla bitirince bir kafede iş buldu. İlk maaşıyla kendine ikinci el bir mont aldı. Sonra küçük bir oda kiraladı. Şimdi her sabah işe giderken aynı denize bakıyor ama başka bir kadın gibi hissediyor.
Bir yanıt yazın